باید نگاه جامع به ادله دینی در مطالعات دینی حجاب داشته باشیم

حجت الاسلام مهریزی گفت: در مطالعات مرتبط با حجاب باید میان فرهنگ‌های دینی و غیردینی تفاوت قائل شویم؛ زیرا علاوه بر اسرائیلیات، زرتشتیات، عربیات، ایرانیات، یهودیات و مسیحیات و ... هم وارد فرهنگ دینی ما شده است.

به گزارش خبرگزاری شبستان، حجت‌الاسلام و المسلمین مهدی مهریزی، استاد دانشگاه قرآن و حدیث، ۱۳ مردادماه، در دومین بخش نشست «مسئله‌شناسی و روش‌شناسی مطالعات دینی حجاب» در مؤسسه مفتاح، گفت: در مطالعات دینی حجاب، باید نگاه جامع به ادله دینی داشته باشیم؛ منابع دین‌شناسی در فقه شامل قرآن، سنت، اجماع و عقل است که اجماع و عقل در ادامه قرآن و سنت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: اجماع را کاشف از سنت تلقی می‌کنند و عقل هم در موارد اندک مورد کاربرد است؛ در بحث حجاب باید قرآن و سنت را کامل ببینیم و نگاه جامع داشته باشیم؛ یعنی همه آیات قرآن و همه موارد سنت را هم مطالعه کنیم و قرآن را در جایگاه اول قرار دهیم.

مهریزی با بیان اینکه باید مطالعات از قرآن شروع شود، زیرا قرآن به سنت اعتبار بخشیده است، اظهار کرد: در روایات داریم که اگر سخنی از ما نقل شد که با قرآن مخالف بود، آن را کنار بگذارید و به دیوار بزنید؛ بنابراین از منبع درجه دو به سمت منبع درجه یک نباید حرکت کنیم و کار باید از قرآن شروع شود. در آثاری که در مورد حجاب نوشته شده، توجه به روایات زیاد شده است، اما باید دو نکته مورد اهتمام قرار بگیرد؛ اول اینکه در مورد قرآن باید تأکید بیشتری داشته باشیم، زیرا عمدتاً نوع توجهات به قرآن متمرکز بر دو آیه در سوره نور و احزاب و معنای خمر، جلابیب و ... است، ولی بحث وسیع‌تر و گسترده‌تر است.

دستورات قرآن برای زنان

وی اظهار کرد: در بحث قرآنی باید توجه کنیم که تأکید و رویکرد کلی قرآن منحصر به این دو آیه نیست؛ قرآن در سوره احزاب برای پوشش یک نوع و در سوره نور برای عفاف و حجاب، تحلیل و تعلیل متفاوتی دارد. در آیه ۵۹ احزاب «يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا» فرموده است که حجاب باعث شناخته شدن و عدم آزار و اذیت است؛ این تعلیل سیاسی و اجتماعی است، ولی در آیه ۳۰ سوره نور فرموده «قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ»؛ در اینجا تعلیل انسانی کرده است، یعنی به مردان بگو حریم چشمهایشان را نگاه دارند و فروجشان را حفظ کنند؛ برای مردان دو دستور و برای زنان ۵ دستور آمده است.

مهریزی در تشریح دستورات قرآن برای زنان اظهار کرد: یکی اینکه زینت‌ها را آشکار نکنند؛ خمار را بر جلوی بدن بیندازند و در راه رفتن طوری حرکت نکنند که موجب آشکارشدن زینت آنان شود و در انتها هم تأکید فرموده که این مسئله برای شما پاکیزه‌تر و سبب فلاح و رستگاری است؛ یعنی تعلیل در این آیه از نوع انسانی و دینی است. تعلیل در سوره احزاب اجتماعی و در سوره نور یک امر انسانی است؛ کسی که می‌خواهد حجاب را از منظر قرآنی بررسی کند، باید به این نوع تعلیل توجه داشته باشد.

 زنان الگو در قرآن

وی تصریح کرد: از طرف دیگر قرآن نمونه‌هایی از زنان الگو مانند مریم و دختران شعیب را مطرح فرموده و در هر دو مورد بحث عفاف را بیان کرده است؛ شرم و آزرم و حیای آنان را بیان فرموده است، ولی سخنی از مدل و نوع پوشش آنان نیست. قرآن در سوره ممتحنه که در آخرین سال نزول قرآن، نازل شده است؛ موارد بیعت پیامبر(ص) از زنان ذکر شده، ولی پوشش جزء موارد بیعت پیامبر از زنان نیست؛ لذا در مطالعات قرانی حجاب نباید صرفاً به بحث خمار و جلباب توجه داشته باشیم.

مهریزی تصریح کرد: مسئله دیگر در این مطالعات که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد بحث سیره و تاریخ است؛ معمولاً تاریخ در آثار حدیثی ما کمتر مورد توجه است؛ اینکه زنان ائمه(ع) و زنان اصحاب آیا پوشیه می‌زدند و سفر می‌رفته‌اند یا خیر؟ خیلی از مسائل دینی در این قسمت مورد کم‌توجهی است که تاریخ می‌تواند ضمن توضیح و تبیین بیشتر موضوع پشتوانه اجرایی آن باشد.

عضو هیئت علمی مؤسسه دارالحدیث بیان کرد: نگاه جامع به ادله با رعایت سلسله مراتب این ادله همچنین توجه عمیق‌تر و دقیق تر به سیره و تاریخ از موارد مهم در مطالعات دینی حجاب است که تاکنون توضیح دادیم. ضمن اینکه باید حجاب را در دایره مسائل کلی زنان در آیات و روایات مطالعه کنیم نه منفک از آن. مثلاً وقتی می‌خواهیم در مورد پوشش حرف بزنیم بحث پوشش در طواف و برداشته شدن تقدم و تأخر در صف نماز در مسجدالحرام و عدم پوشاندن صورت را نمی‌توان نادیده گرفت؛ نمی‌توانیم استثنائات پوشش را نبینیم.

 حج، نماد رفع تبعیض فقر و غنا و تبعیض نژادی است

مهریزی اظهار کرد: معمولاً تعبیر می‌کنیم حج، نماد رفع تبعیض فقر و غنا و تبعیض نژادی است و از دید بنده، حج، نماد رفع تبعیض جنسیتی است؛ لذا از این منظر هم باید دیده شود، همچنین اصل دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد بحث در نظرگرفتن تحولات زندگی در فهم نصوص است. مثلاً بحث تقسیم کار میان زن و مرد از مواردی است که خیلی به روایتی از پیامبر(ص) استناد می‌شود که ایشان کارهای بیرون را به مرد و کارهای درون خانه را به زنان واگذار کردند. اگر در این روایت دقیق شویم نگاه متفاوتی خواهیم داشت؛ زیرا حضرت فاطمه(س) ۴ فرزند قد و نیم قد داشته و چون به همه کارها نمی‌رسیدند و مشقت داشت از پیامبر(ص) درخواست خادم کردند، ولی پیامبر(ص) قبول نکرد و فرمود که اگر مرد بخشی از کارهای خانه را بر عهده بگیرد ثواب دارد؛ بنابراین اصل بحث، تقسیم کار جنسیتی نبود.

وی با اشاره به تمایزها کارهای خانگی بانوان در گذشته و اکنون، تصریح کرد: در جامعه آن روز زن باید مجموعه کارهای زیادی مانند ریسندگی، پخت نان و رسیدگی به فرزندان را انجام می‌داد، ولی امروز همه چیز آماده است و برای لباس، نظافت، غذاپختن و ... وسائل ماشینی وجود دارد و با این وجود اگر زن در خانه بنشیند عاطل و باطل خواهد شد، بنابراین ماهیت زن دیروز و امروز با هم تفاوت زیادی دارند.

برای فهم نصوص باید تحولات گذشته و امروز را در نظر بگیریم

مهریزی با بیان اینکه برای فهم نصوص باید تحولات گذشته و امروز را در نظر بگیریم وگرنه فهم ما ناقص خواهد بود، افزود: باید میان فرهنگ‌های دینی و غیردینی تفاوت قائل شویم؛ زیرا برخی فرهنگ‌ها برای یک منطقه جغرافیایی و یک فرهنگ خاص بوده است، مثلاً پوشیه زدن در برخی دوره‌ها چون در میان زنان درباری رایج بود کم کم وارد فقه شده و برخی فقها تصور کرده‌اند، دلیل دینی دارد، لذا مداخله فرهنگ‌های غیردینی در طول تاریخ مؤثر بوده و واردات غیردینی برای ما مسئله دینی درست کرده است.

مهریزی اظهار کرد: علاوه بر اسرائیلیات، زرتشتیات، عربیات، ایرانیات، یهودیات، مسیحیات و ... هم وارد فرهنگ دینی ما شده است؛ مثلاً حرف‌های ارسطو به عنوان حدیث وارد آثار ما شده و حتی در نهج‌البلاغه هم آمده است؛ برخی مسائل دیگر هم از فرهنگ زرتشتی و ایرانی آمده است؛ در حدیث معراج بخشی اضافه شده که کاملاً ایرانی است؛ اصل معراج جزء مسلمات روایی ماست، ولی در برخی روایات مطلبی هست که فقط در عیون اخبار الرضا آمده و سند آن هم کاملاً ایرانی است.

 

پایان پیام/49

منبع: شبستان

کلیدواژه: حجاب حجاب و عفاف داشته باشیم نگاه جامع پیامبر ص سوره نور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۵۹۹۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تأثیری که بی‌حجابی در بدعاقبتی دارد

آیات قرآن گویای آن است زنی که به نوع پوشش خود بها نمی‌دهد و زیورآلات خود را در معرض دید می‌گذارد، نباید امیدی به رستگاری داشته باشد بلکه باید منتظر طوفان بلایا و حوادثی باشد که هم او و هم اطرافیانش را در بر می‌گیرد. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،  عفت داشتن در مسئله حجاب محدود به زنان نیست بلکه اگر حجاب را به معنای «تحفُّظ» در نظر بگیریم، شامل مردان هم می‌شود. از این جهت است که خداوند در آیات مربوط به حجاب مردان را هم مخاطب قرار می‌دهد بلکه اول به مردان امر می‌کند و بعد مخاطب خود را بانوان قرار می‌دهد. خداوند در آیه30 سوره نور خطاب به مردان می‌فرماید «قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذالِکَ أَزْکى لَهُمْ إِنَّ اللّهَ خَبِیرٌ بِما یَصْنَعُونَ»؛ یعنی به مؤمنان بگو چشم‌هاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گیرند، و دامان خود را (از بى عفتى) حفظ کنند; این براى آنان پاکیزه‌تر است; خداوند به آنچه انجام مى دهند آگاه است.

در این آیه دو دستورالعمل برای مردان مطرح شده است: فرو بردن چشم از نامحرم و حفظ دامان از بی‌عفتی. این دو نوع مراقبت برای انسان سبب تزکیه و بعد تعالی روح می‌شود.

در آیه بعد وقتی خداوند زنان را مخاطب قرار می‌دهد، علاوه بر ارائه‌ی دو دستور العملی که به مردان داشت، مواردی را هم اضافه می‌کند و می‌فرماید «وَ قُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا لِبُعُولَتِهِنَّ ...»؛ یعنی «و به زنان با ایمان بگو: چشمان خود را از آنچه حرام است فرو بندند، و شرمگاه خود را حفظ کنند، و زینت خود را مگر مقداری که پیداست [در برابر کسی] آشکار نکنند، و  [برای پوشاندن گردن و سینه] مقنعه‌های خود را به روی گریبان هایشان بیندازند، و زینت خود را آشکار نکنند مگر برای شوهرانشان ...» در انتهای آیه می‌فرماید «وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ»؛ زنان نباید پاهایشان را [هنگام راه رفتن آن گونه] به زمین بزنند تا آنچه از زینت‌هایشان پنهان می‌دارند.

در این آیه، ضمن دستور به چشم‌پوشی از نامحرم و حفظ عفت، در 4 بخش دستور به پوشش می‌دهد:
1. «لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا مَا ظَهَرَ مِنْهَا»؛ زینت خود را مگر مقداری که پیداست [در برابر کسی] آشکار نکنند
2. «وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ»؛ و  [برای پوشاندن گردن و سینه] مقنعه‌های خود را به روی گریبان‌هایشان بیندازند
3. «وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا لِبُعُولَتِهِنَّ»؛ و زینت خود را آشکار نکنند مگر برای شوهرانشان (و مابقی محارم)
4. «وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ»؛ زنان نباید پاهایشان را [هنگام راه رفتن آن گونه] به زمین بزنند تا آنچه از زینت‌هایشان پنهان می‌دارند

همان طور که مشخص است، حفظ پوشش برای زن در دو عرصه مطرح است: پوشش بدن و پوشش زینت. جالب است که بر پوشش زینت تأکید بیشتری شده است و زینت شامل النگو و انگشتر و هر چیزی است که از بدن جدا می‌شود.

اینها احکام خدا بر بشر است که سبقه در دیگر ادیان دارد و هرکه به دنبال رستگاری است، به این دستورالعمل‌ها اعتنا می‌کند. مرد یا زنی که چشم خود را از نامحرم حفظ نمی‌کند و بلکه بی‌مورد چشم خود را در فضای مجازی و در هر جایی عادت به دیدن نامحرم داده، مقدمه‌ای را برای افتادن در ورطه سایر گناهان به ویژه گناهان جنسی فراهم می‌کند؛ یعنی همچنان که خداوند مقدمه حجاب تا رسیدن به رستگاری را در حفظ چشم قرار داد، چشم‌چرانی می‌تواند زمینه‌ساز سایر خطاها تا بدعاقبتی را نصیب فرد کند.

حکمت عفاف و حجاب در ادیان آسمانی

همچنین زنی که به نوع پوشش خود بها نمی‌دهد و زینت و زیورآلات خود را در معرض دید قرار می‌دهد، نباید امیدی به رستگاری در دنیا و آخرت داشته باشد بلکه باید منتظر طوفان بلایا و حوادثی باشد که هم او و هم اطرافیانش را در بر می‌گیرد. چرا که از یک سو حق احکام خدا را تضییع کرده و از دیگر سو حق مردم را. ممکن است مردانی باشند که به واسطه این بدپوششی و عریان‌نمایی دچار تنوع‌طلبی شوند و همین امر موجبات اختلافات و حتی طلاق را برای او به همراه بیاورد. چنین زنی به طور قطع مسئول اصلی این رویداد شوم خواهد بود و در دنیا و آخرت مورد لعن خدا و ملائکش قرار می‌گیرد که البته در آیات و احادی تصریح بر این موضوع شده است. وقتی در سیاق آیات حجاب در سوره احزاب نگاه می‌کنیم، خداوند در ادامه می‌فرماید «إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِینًا»؛ قطعاً آنان که خدا و پیامبرش را می آزارند، خدا در دنیا و آخرت لعنتشان می‌کند، و برای آنان عذابی خوارکننده آماده کرده است.

راهکار خلاصی از این این گناهان، در انتهای آیه حجاب در سوره نور مطرح شده است، همان جا که خداوند فرمود «وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»؛‌ یعنی ای مؤمنان تا دیر نشده همگی به سوی خدا توبه کنید؛ نگران نباشید و امیدوار باشید که رستگار می‌شوید.

انتهای‌پیام/